Kinderalimentatie

In principe vallen alle kosten die nodig zijn voor de verzorging en opvoeding van een kind hieronder. Denk aan eten en drinken, kleding en schoenen, de kapper, schoolkosten, sport, hobby’s, een fiets, ov-kosten, uitstapjes, vakanties en medische kosten die niet worden vergoed.

Als jullie hierover geen aparte afspraken hebben gemaakt, moeten in principe alle kosten uit de kinderalimentatie worden betaald.
Je kunt natuurlijk altijd aan de betalende ouder vragen om extra hulp bij bepaalde kosten, maar die is niet verplicht om extra bij te dragen. Een extra bijdrage kan ook niet via de rechter worden afgedwongen.

Nee, dat hoeft niet. Er is geen wettelijke verplichting om aan de betalende ouder te laten zien waar de bijdrage aan is uitgegeven. Het belangrijkste is dat het geld wordt gebruikt voor het welzijn van jullie kind(eren).

Ja, de onderhoudsplicht staat los van het recht op omgang. In de volksmond hoor je weleens: “Alimentatie is geen kijkgeld.”. Dat klopt. Ook als je geen omgang hebt met je kind, blijf je verplicht om financieel bij te dragen. Andersom geldt dat natuurlijk ook. De ouder die de alimentatie ontvangt mag omgang niet weigeren als er geen alimentatie wordt betaald. Kinderalimentatie mag dus niet worden gebruikt als chantagemiddel om contact tussen het kind en de andere ouder tegen te houden.

Ja, ook als je geen ouderlijk gezag hebt over je kind ben je verplicht om financieel bij te dragen. Het gezag heeft dus geen invloed op de kinderalimentatie.

Ja, als biologische ouder heb je de wettelijke plicht om bij te dragen in de kosten van je kind. Het maakt daarbij niet uit of je officieel erkend bent als vader of moeder; het gaat om het feit dat je het kind hebt verwekt of gebaard.

Nee, dat hoeft niet altijd. Als jullie met elkaar zijn gehuwd of geregistreerd partner zijn, zijn jullie verplicht om een ouderschapsplan aan de rechter voor te leggen. Als jullie alleen samenwonend waren, hoeft dat niet. Het is dan wel verstandig om de normen van het Tremarapport aan te houden.

Jullie kunnen hierover samen afspraken maken, maar die zijn niet rechtsgeldig. De wet bepaalt namelijk dat ouders verplicht zijn om bij te dragen aan de kosten van hun kind(eren). Van die verplichting mag niet worden afgeweken als dat nadelig is voor het kind. Het is natuurlijk een ander verhaal als een ouder echt geen financiële draagkracht heeft om iets bij te dragen. In dat geval geldt in principe nog wel een minimumbijdrage van €25 per maand.

Als er een uitspraak van de rechter of een notariële akte is, levert dit een zogeheten ‘executoriale titel’ op. Daarmee kan je de deurwaarder of het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdrage (LBIO) inschakelen om een eventuele achterstand te innen. De deurwaarder kan niet verder terug dan vijf jaar, omdat alles daarvoor verjaard is. Het LBIO stelt specifieke voorwaarden aan de inning. Zo moet er een rechterlijke uitspraak zijn, mag de achterstand niet ouder dan zes maanden zijn en kan er niet geïnd worden bij een achterstand op de kinderrekening.

Ja, de kinderalimentatie moet elk jaar op 1 januari worden verhoogd met de wettelijke indexatie. Het exacte percentage wordt elk jaar aan het eind van het jaar bekendgemaakt. Ook als daar in het ouderschapsplan niets over is afgesproken, geldt de indexatie automatisch op basis van de wet. De betalende ouder moet dit zelf aanpassen, en de andere ouder doet er goed aan om te controleren of dat ook echt gebeurt. Is de alimentatie niet geïndexeerd terwijl dat wel had gemoeten? Dan kan de wettelijke verhoging (als er een executoriale titel is, zoals een beschikking of convenant) nog tot vijf jaar terug worden opgeëist. Alles wat ouder is dan dat, is verjaard.

De kinderalimentatie kan naast de jaarlijkse wettelijke indexering, worden aangepast als er bijvoorbeeld sprake is van een ‘wijziging van omstandigheden’. Dat kan bijvoorbeeld aan de orde zijn als één van jullie niet verwijtbaar zijn of haar baan verliest, jullie inkomen sterk is veranderd, de hoofdverblijfplaats van jullie kind(eren) wijzigt, jullie kind gaat studeren of er meer kinderen zijn waarvoor alimentatie moet worden betaald.

Dat kan alleen als de rechter dat bepaald heeft. Alimentatie kent een zogeheten ‘consumptief karakter’, wat betekent dat de bijdrage bedoeld is om direct uit te geven. Terugvorderen is daarom niet in alle situaties mogelijk of wenselijk.

Nee, kinderalimentatie wordt niet gezien als inkomen door de Belastingdienst. Ook heeft het geen invloed op toeslagen, zoals huurtoeslag, zorgtoeslag of kindgebonden budget.

Nee, sinds 2015 is het niet meer mogelijk om kinderalimentatie af te trekken van de belasting.

Kinderalimentatie is bedoeld voor de kosten van verzorging en opvoeding van jullie (kind)eren. Partneralimentatie is een bijdrage aan de kosten van levensonderhoud voor de partner met het laagste inkomen. Kinderalimentatie heeft altijd voorrang boven partneralimentatie. Het is belangrijk om deze twee vormen van alimentatie niet met elkaar te verwarren. Beide hebben hun eigen regels en voorwaarden.

Als je gaat samenwonen met een nieuwe partner, verandert dat in principe niets aan de kinderalimentatie. Bij hertrouwen of het aangaan van een geregistreerd partnerschap kan er soms wél een effect zijn. Als jullie kind(eren) bij de ouder wonen die een nieuwe partner heeft, kan die partner in sommige gevallen officieel onderhoudsplichtig worden. In de praktijk gaat een rechter hier meestal terughoudend mee om.