Romy koopt tweedehands auto zonder garantie en krijgt problemen
Hanneke Rommelaar, onze juridisch expert in Bureau Onrecht, legt uit wat je rechten zijn bij een miskoop van een tweedehands auto en hoe je actie kunt ondernemen.
In de uitzending van Bureau Onrecht op 1 mei 2025 zagen we het verhaal van de 22-jarige Romy uit Purmerend. Ze ruilde haar auto in en betaalde €1.000 bij voor een tweedehandsauto van een garage in Utrecht. Samen met haar stiefvader maakte ze vooraf nog een testrit, waarna alles in orde leek. Maar op de terugweg ging het mis: witte rook uit de motor, een afgebroken uitlaat en €300 aan ANWB-kosten. Diezelfde dag vroeg ze per bericht de koop te ontbinden. De verkoper reageerde laconiek: “Ik doe niet aan garantie.” Haar pogingen om geld terug te krijgen liepen op niets uit.
Wat zijn eigenlijk je rechten bij de aankoop van een tweedehandsauto? En hoe sterk sta je als de auto onverwacht gebreken vertoont? Hanneke Rommelaar, onze juridisch expert in Bureau Onrecht, vertelt je er alles over.
Wettelijke garantie bestaat wél – ook bij tweedehandsauto’s
Veel verkopers van tweedehandsauto’s proberen onder hun verplichtingen uit te komen door te zeggen dat er “geen garantie” is of dat die “alleen geldt bij auto's boven de €5.000".
Dat klopt niet. Een consument heeft recht op een deugdelijk product. Dat betekent dat een product moet voldoen aan wat je als koper in redelijkheid mag verwachten. Bij een (tweedehands) auto mag je bijvoorbeeld verwachten dat je er normaal mee kunt rijden en dat er geen ernstige verborgen gebreken zijn.
Dit betekent dat:
- Je als koper geen technisch expert hoeft te zijn
- Je als consument wel een bepaalde onderzoeksplicht hebt, maar Romy heeft hieraan voldaan door een testrit te maken en haar stiefvader (met verstand van auto’s) mee te nemen.
- Een verkoper geen garantie mag uitsluiten als hij producten aan consumenten verkoopt – dat is in strijd met dwingend consumentenrecht.
Het bewijs: het oordeel van de expert
Een onafhankelijke auto-expert onderzocht de auto. Zijn oordeel: de motor was al in slechte staat bij de koop.
De schade had nooit kunnen ontstaan tijdens het korte ritje van de garage naar huis. Er waren al gebreken aanwezig die niet zichtbaar waren voor een leek. Dat versterkt Romy’s zaak: de auto was op het moment van levering niet deugdelijk.
Bij confrontatie ontkende de verkoper eerst überhaupt de verkoper te zijn.
Pas toen Romy erbij kwam, gaf hij dat toe. Hij beweerde vervolgens dat hij niet aan wettelijke garantie doet en dat auto’s onder de €5.000 geen recht geven op garantie – wat juridisch onjuist is. Verder was hij niet bereid tot enige oplossing.
Wat kun je doen in zo’n situatie?
-
1. Stel de verkoper schriftelijk in gebreke
Geef hem een redelijke termijn (bijvoorbeeld 7 dagen; (afhankelijk van de aard van de gebreken) om de gebreken op te lossen. -
2. Verwijs naar je rechten als consument
Noem het recht op een deugdelijk product (art. 7:17 BW). Laat eventueel een jurist meekijken met je brief. -
3. Laat een onafhankelijke expert de auto keuren
Dit versterkt je bewijspositie. Het expertiserapport van Romy is een sterk middel in een eventuele juridische procedure. -
4. Dien een klacht in bij het consumentenloket of ACM
Zeker als de verkoper vaker consumentenrechten negeert. -
5. Overweeg juridische stappen
Bijvoorbeeld via juridische bijstand of een procedure bij de kantonrechter. Als de garage aangesloten is bij de Bovag dan kan een geschillencommissie ook uitkomst bieden.
Conclusie
Romy lijkt juridisch sterk te staan: zij kocht een auto die binnen een half uur stilviel met ernstige gebreken.
De verkoper kan zich niet verschuilen achter het ontbreken van “garantie” of het prijskaartje van de auto. De wet is hier duidelijk: ook bij tweedehandsaankopen bij een professionele verkoper geldt een verplichting tot het leveren van een deugdelijk product.
Hulp nodig bij een soortgelijke situatie?
Heb jij ook problemen met een tweedehandsauto, of krijg je nul op het rekest van een verkoper? Je staat sterker dan je denkt! Onze juristen kunnen je helpen met advies, het opstellen van een ingebrekestelling of verdere juridische stappen.
